Het ‘spreken in tongen’ is een geestelijk verschijnsel dat in het Nieuwe Testament voor het eerst voorkomt op dat bijzondere Pinksterfeest na dat bijzondere Paasfeest toen Jezus opstond uit de dood. Het is één van die verschijnselen, die ontstaat als de hemel de aarde raakt.
Dat bijzondere verschijnsel bleef na dat bijzondere Pinksterfeest voorkomen bij de gemeente van Jeruzalem en daarna overal waar het evangelie kwam. Tot op de dag van vandaag. Nu vooral bij gemeenschappen in Azië en Afrika maar ook in enkele gemeenten in Nederland algemeen en bij individuele gelovigen in Jezus bij welke kerk of gemeenschap ze ook horen.
De apostel Paulus besteedt in zijn eerste brief aan de Korintiërs een flink aantal zinnen aan onderwijs over het ‘spreken in tongen’.
Wat opvallend is, dat ik zowel in het Grieks als in het Hebreeuws geen apart woord voor ’taal’ heb gevonden. ‘Ieder met zijn eigen tong’, ‘zelfde lippen’, ‘eendere woorden’. Dit heeft mij ertoe gebracht om tongen, lippen en ook monden wat breder te bekijken. Is welsprekendheid ook niet een soort gave van tongentaal.
Glijdende schaal over gebruik van je tong.
Er is een glijdende schaal in te ontdekken in het gebruik van je tong. Sommige mensen zijn wat betreft het gebruik van hun tong niet of nauwelijks in staat om hun tong te gebruiken en kunnen dus ook geen taal produceren. Dat is een ernstige handicap.
In de evangeliën lezen we van iemand met zo’n handicap, die wordt genezen. Het is de geschiedenis van de stomme man in Marcus 7 zie verderop in deze studie.
Anderen kunnen normaal spreken in een taal. Weer anderen in nog een extra taal of zelfs meer extra talen. Maar het is ook mogelijk dat mensen spreken in tongen. Daar is een extra taal waarvan men zelf niet weet wat de letterlijke betekenis daarvan is.
Ook bij het spreken in tongen is er ontwikkeling. Sommige spreken gebrekkig in tongen. Ik ken iemand, die had steeds slechts één woord. Dat bleek trouwens een mooi Hebreeuws woord te zijn. Andere spreken uitgebreider in tongen of zelfs vloeiend. Trouwens je kunt ook in tongen zingen. Een aparte gave is dat je begrijpt wat die onverstaanbare woorden of klanken betekenen.
Spreken in tongen is communicatie geleid door de Heilige Geest. Maar ook als je in een gewone taal spreekt kan dat van de Heilige Geest zijn. Wat een overvloed aan mogelijkheden om te communiceren!!
Wat hier steeds ‘spreken in tongen’ is genoemd, kun je ook anders verwoorden. Zo vertaalt de NBV van de 21 keer dat het over spreken in tongen gaat 20 keer met ‘in klanktaal spreken’ en eenmaal met ‘in onbekende talen spreken’.
Als het gaat om in tongen spreken is het wel duidelijk dat je daar geen taalstudie voor hoeft te doen. Er is wel een en ander in je houding nodig.
Talen en tongen in het Hebreeuws
Het gaat in het Oude Testament zelden om zoiets als de tongentaal, maar het wel tientallen keren over gewone taal.
Er zijn twee woorden in het Hebreeuws, die met taal kunnen worden vertaald.
| Hebreeuws woord | Soort woord | Strong | Opmerkingen: | |
| 1 | לָשׁוֹן lashown | Zelfstandig naamwoord mannelijk | H3956 | Tong of taal. Komt 117 keer voor in 115 verzen. KJV: tongue (98x), language (10x), bay (3x), wedge (2x), babbler (1x), flame (1x), speaker (with H376) (1x), talkers (1x). |
| 2 | שָׂפָה saphah | Zelfstandig naamwoord vrouwelijk | H8193 | Lip of taal. Komt 176 keer voor in 164 verzen. KJV: lip (112x), bank (10x), brim (8x), edge (8x), language (7x), speech (6x), shore (6x), brink (5x), border (3x), side (3x), prating (2x), vain (2x), miscellaneous (4x). |
Zoals in de tabel is te zien betekent het ene woord tong en het andere lip, maar beide woorden worden ook vertaald met taal.
Op school heeft u wellicht geleerd dat bij de torenbouw van Babel, Genesis 11, er verwarring kwam omdat ze andere alen gingen spreken.
Maar Genesis 10 geeft al een overzicht van de families en volken, die van Noach afstammen. Ieder met zijn eigen taal oftewel tong staat er bij. Genesis 10:2-5. Zonen van Jafet: Gomer, Magog, Madai, Jawan, Tubal, Mesech en Tiras. Zonen van Gomer: Askenaz, Rifat en Togarma. Zonen van Jawan: Elisa en Tarsis; andere nakomelingen van Jawan: de Kittiërs en de Dodanieten. Van hen stammen de mensen af die verspreid over de kustgebieden leven, elke familie en elk volk in zijn eigen land en met zijn eigen taal.
Opmerking: het woord tong of taal komt nog twee keer in dit hoofdstuk voor.
Genesis 11 bij de torenbouw van Babel gebruikt het woord לָשׁוֹן lashown, tong of taal niet maar daar komt het woord שָׂפָה saphah vier keer voor. Dat kun je ook met lip vertalen
De NBV vertaalt zowel in Genesis 10 als in 11 met ’talen’ zodat het lijkt alsof het in hoofdstuk 10 over hetzelfde begrip gaat als in hoofdstuk 11.
De verschillen in het Hebreeuws tussen hoofdstuk 10 en 11 zullen bewust zijn. Maar wat wil dat dan aangeven?
Genesis 11:1. Heel de aarde had één taal en eendere woorden. [HSV]
Opmerking: hier staat dus het woord dat je met lip kan vertalen. Er staat nog bij dat ze dezelfde woorden gebruikten.
Ook het Hebreeuwse woord voor mond, pê, Strong 6310, wordt nog gebruikt om het spreken mee aan te duiden. De KJV vertaalt dit woord nooit met language oftewel taal.
Exodus 4:10-12. Toen zeide Mozes tot de Heere: Och Heere! ik ben geen man wel ter tale, noch van gisteren, noch van eergisteren, noch van toen af, toen Gij tot Uw knecht gesproken hebt; want ik ben zwaar van mond, en zwaar van tong. En de Heere zeide tot hem: Wie heeft de mens de mond gemaakt, of wie heeft de stomme, of dove, of ziende, of blinde gemaakt? Ben Ik het niet, de Heere? En nu ga heen, en Ik zal met uw mond zijn, en zal u leren, wat gij spreken zult. [Statenvertaling]
Opmerking: in het Nederlands hebben we de uitdrukking met dezelfde mond spreken.
Soms staat er in de tekst van het Oude Testament een woord dat we met profeteren vertalen, maar uit het verband met de tekst lijkt het om spreken in tongen te gaan. Je kunt denken aan de geschiedenis van het volk Israël bij de berg Horeb en als koning Saul de profeten in Bethel bezoekt.
Numeri 11:25-26. Hij sprak tot Mozes en droeg een deel van de geest die op hem rustte, op de zeventig oudsten over. Zodra de geest op hen rustte begonnen ze te profeteren.
1 Samuel 10:11. Saul werd gegrepen door de geest van God en raakte net als zij in vervoering.
Er is ook een uitleg, die de diverse talen bij de torenbouw van Babel vergelijkt met dit wonder. Het spreken in verschillende talen bij de toren van Babel was dan niet alleen een straf, zoals het dikwijls alleen maar wordt uitgelegd, maar het is ook een zegen om de aarde te bevolken.
Talen en tongen in het Grieks
Er is één woord in het Grieks dat met tong of taal vertaald kan worden. Met dat woord worden verschillende combinatie gemaakt zoals met sprekeGriekse woorden gebruikt rond spreken in tongen of klanktaal.
| Grieks woord | Soort woord | Strong | Opmerkingen: | |
| 1 | γλῶσσα glōssa | Zelfstandig naamwoord vrouwelijk | G1100 SB975 | Tong of taal. Komt 50 keer voor in 47 verzen. KJV: tongue (50x). |
| λαλέω γλῶσσα laleō glōssa | Combinatie met werkwoord | G2980 G1100 | Spreken tongen/talen Komt in 18 verzen voor. gaat het over spreken in tongen, waarvan 11 keer in 1 Korintiërs 14. KJV: | |
| ἕτερος γλῶσσα heteros glōssa | Combinatie met bijvoeglijk naamwoord | G1100 G2087 | Andere tong/taal Komt tweemaal voor namelijk in Handelingen 2:4. 1 Korintiërs 12:10 | |
| καινός γλῶσσα kainos glōssa | Combinatie met bijvoeglijk naamwoord | G1100 G2537 | Nieuwe tong/taal. Komt eenmaal voor namelijk in Marcus 16:17. |
Glossa tong of taal
Het Griekse woord glossa betekent tong of taal. In de boeken van de Bijbel is het ook in de zin van tong of taal gebruikt. Bijvoorbeeld: Jezus raakte de tong aan van de stomme man in Marcus 7:33 en 35. En in Handelingen 2:11 merkten de omstanders van het Pinkstergebeuren op dat ze in hun eigen “tong” oftewel hun eigen taal spraken.
En dan is er ook nog de betekenis van een vorm van een tong. In Handelingen 2:3 gaat het over verdeelde tongen als van vuur.
En dan heb je een aantal plaatsen in de Bijbel dat het nog een andere betekenis heeft. Het spreken in tongen na de handoplegging om de doop in de Geest. Of er staat dat mensen met “andere” tongen gaan spreken of met “nieuwe” tongen gaan spreken. Het gaat hier om een apart fenomeen, dat pas vanaf de Pinksterdag de wereld ingekomen is.
Met je tong en met je lippen kun je verkeerde woorden uitspreken. je taal maken komt in het volgende vers voor.
1 Petrus 3:10. Immers: ‘Wie het leven liefheeft en goede jaren wil genieten, laat hij zijn tong behoeden voor het kwaad en zijn lippen voor woorden van bedrog,
Opmerking: in het boek van Jakobus is deze gedachte ook een thema. Er komen in deze brief wel vier verzen in deze zin voor.
Het boek Openbaring spreekt over volken en naties en noemt in dat rijtje ook zes keer tongen of talen. Een onderscheidende groep dus, een groep mensen, die een bepaalde taal spreken.
Nog twee teksten met een citaat uit het Oude Testament, die aansluiten bij deze gedachte dat een tong een hele groep mensen is.
Romeinen 14:11. … want er staat geschreven: ‘Zo waar Ik leef – zegt de Heer –, voor Mij zal elke knie zich buigen, en elke tong zal God loven.’
Opmerking: het staat in Jesaja 45:23 geschreven.
Filippenzen 2:10-11. … opdat in de naam van Jezus elke knie zich zal buigen, in de hemel, op de aarde en onder de aarde, en elke tong zal belijden: ‘Jezus Christus is Heer,’ tot eer van God, de Vader.
Spreken met tongen
In de volgende verzen gaat het om spreken met tongen. Tongen zijn hier het meewerkend voorwerp, de dativus, de derde naamval. Tongen in het meervoud dus. Spreken met talen zou je ook kunnen vertalen.
Acht keer in negen verzen staat er ‘speken met tongen’. Soms wordt er nog iets aan de uitdrukking toegevoegd, zoals spreken met nieuwe tongen (1x in Marcus 16:17), spreken met andere tongen (1x in Handelingen 2:4) en spreken in onze talen (1x, Handelingen 2:11).
Marcus 16:17-18. Het geloof zal gepaard gaan met de volgende tekenen: zij die geloven zullen in mijn naam demonen uitdrijven, ze zullen spreken in onbekende talen, met hun handen zullen ze slangen oppakken en als ze een dodelijk gif drinken zal dat hen niet deren, en ze zullen zieken weer gezond maken door hun de handen op te leggen.’
Opmerking: er staat in het Grieks ‘kainos’, dat woord betekent nieuw en niet onbekend zoals de NBV21 vertaalt. De HSV maakt er ‘vreemde talen’ van, zoiets als Nederlanders, die Frans of Duits moeten leren. De Statenvertaling en NBG vertalen exact ‘nieuwe tongen’. Bravo. Willibrord vertaling: ‘nieuwe talen’. Ook goed.
En dit is dé tekst van het Pinksterfeest.
Handelingen 2:4. En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken. [HSV]
Opmerking: andere talen is hier de goede vertaling. De NBV21 heeft hier nu opeens ‘vreemde talen’.
Handelingen 2:8-11. En hoe kunnen wij hen dan horen, eenieder in onze eigen taal, waarin wij geboren zijn? Parthen, Meden en Elamieten en zij die inwoners zijn van Mesopotamië, Judea, Kappadocië, Pontus en Asia,
Frygië, Pamfylië, Egypte, en de streken van Libië, dat bij Cyrene ligt, alsook de nu hier verblijvende Romeinen, zowel Joden als proselieten,
Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze taal over de grote werken van God spreken. [HSV].
Opmerking 1: er staat meervoud ‘wij horen hen spreken in onze talen’. Meervoud.
Opmerking 2: op het Joodse Pinksterfeest werd er door de joden ook Arabisch gesproken!! Mooi toch?
Handelingen 10:45-47. De Joodse gelovigen die met Petrus waren meegekomen, zagen vol verbazing dat ook niet-Joden het geschenk van de heilige Geest ontvingen, want ze hoorden hen in klanktaal spreken en God prijzen. Toen merkte Petrus op: ‘Wie kan nu nog weigeren deze mensen met water te dopen, nu ze net als wij de heilige Geest hebben ontvangen?’ En hij gaf opdracht hen te dopen in de naam van Jezus Christus.
Opmerking: de HSV maakt er hier van ‘spreken in vreemde talen’. Het woord ‘vreemde’ is hier terecht schuimgedrukt. Daarmee bedoelt de HSV dat het niet in de Griekse tekst staat.
Handelingen 19:5-6. Toen ze dat gehoord hadden, lieten ze zich dopen in de naam van de Heer Jezus, en toen Paulus hun de handen had opgelegd daalde de heilige Geest op hen neer, zodat ze in klanktaal gingen spreken en profeteerden.
Opmerking: de HSV hier ook weer ‘spraken in vreemde talen’
Deze tekst staat in de rij van de genadegaven.
1 Korintiërs 12:30. Of kan iedereen genezen? Kan iedereen in klanktaal spreken en kan iedereen die uitleggen?
Opmerking: de HSV maakt er deze rare vertaling van ‘Spreken zij soms allen in talen? Zijn zij soms allen uitleggers?’ Waar zou je anders in moeten spreken dan in een taal. Zou de bijbel hier bedoelen dat de gave is dat je in meer dan Nederlands kan spreken’. ‘Zijn zij soms allen uitleggers’ lijkt net of dat een aparte gave is. Nee dit hoort bij het klanktaal spreken.
Deze tekst komt uit het hoofdstuk van de liefde gaat boven alles.
1 Korintiërs 13:1. Al zou ik de talen van de mensen en van de engelen spreken, maar ik had de liefde niet, dan zou ik klinkend koper of een schallende cimbaal zijn geworden. [HSV]
Opmerking: er is wel eens gesuggereerd dat tongentaal of de klanktaal een taal van engelen is.
In het 14de hoofdstuk van de eerste brief aan Korinthe staat veel over spreken in tongen/klanktaal.
1 Korintiërs 14:2. Iemand die in klanktaal spreekt, spreekt niet tot mensen maar alleen tot God. Niemand kan hem verstaan, want door toedoen van de Geest spreekt hij geheimtaal.
Opmerking: de NBV21 suggereert dat de tongentaal ‘geheimtaal’ is. Er staat ‘geheimenissen’ dat betekent dat je het pas kunt begrijpen als het ontsluierd is.
Opmerking 2: ook wel weer bijzonder hoe de HSV vertaalt: ‘Wie namelijk in een andere taal spreekt, spreekt niet tot mensen, maar tot God, want niemand begrijpt het, maar in zijn geest spreekt hij geheimenissen’. Het woord ‘andere’ moest men wel toevoegen, anders klopte de zin niet.
1 Korintiërs 14:4-6. Wat iemand in klanktaal zegt is alleen opbouwend voor hemzelf; de woorden van iemand die profeteert, zijn opbouwend voor de gemeente. Ik zou willen dat u allen in klanktaal kon spreken, maar ik wil nog liever dat u profeteert. Iemand die profeteert is nuttiger dan iemand die in klanktaal spreekt, tenzij hij uitlegt wat hij zegt, zodat het opbouwend is voor de gemeente. Broeders en zusters, welk nut zou ik voor u hebben als ik bij u in klanktaal zou spreken en me niet tegelijkertijd tot u zou richten met een openbaring, met kennis, met een profetie of met onderricht?
Opmerking 1: de HSV vertaalt hier steeds met ‘andere talen’.
Opmerking 2: de vertaling van de NBV21 van vers 4 suggereert dat het belangrijk is wat er wordt uitgesproken, wat je ‘zegt’. Dat is wel interessant. Is dat inderdaad belangrijk. Of communiceer je met klanktaal eerder zoiets als liefde, ontspanning, genegenheid?
1 Korintiërs 14:13. Daarom moet iemand die in klanktaal spreekt bidden om de gave die te kunnen uitleggen.
1 Korintiërs 14:18-19. Ik dank God dat ik meer dan u allen de gave heb in klanktaal te spreken; maar om in de gemeente anderen te onderwijzen, gebruik ik liever een paar begrijpelijke woorden dan ontelbaar veel in klanktaal.
1 Korintiërs 14:22-23. Klanktaal is dus een teken dat niet bij gelovigen hoort maar bij ongelovigen, en profeteren hoort niet bij ongelovigen maar bij gelovigen. Stel nu dat de hele gemeente samenkomt en iedereen zich in klanktaal uit. Zullen ongelovige buitenstaanders die de samenkomst bezoeken dan niet zeggen dat u krankzinnig bent?
Opmerking: klanktaal is een teken voor ongelovigen. Maar als iedereen dat doet in een samenkomst dan ziet dat er vreemd uit. De NBV21 gebruikt het woord ‘krakzinnig’, de HSV ‘buiten zinnen’. In het Grieks staat er mainomai, Strong 3105. Het woord maniak en maniakaal zijn van dit Griekse woord afgeleid.
1 Korintiërs 14:26-27. Broeders en zusters, wat betekent dit voor uw samenkomsten? Wanneer u samenkomt draagt iedereen wel iets bij: een lied, een vorm van onderricht, een openbaring, een uiting in klanktaal of de uitleg daarvan. Laat alles tot opbouw van de gemeente zijn. Er mogen twee, hoogstens drie van u in klanktaal spreken, ieder op zijn beurt en bovendien met iemand die de uitleg geeft.
Opmerking 1: De uitdrukking ‘echei glossa’ betekent ‘heeft een tong/taal’. De NBV21 vertaalt met een ‘uiting in klanktaal’
Opmerking 2: dit was het advies van Paulus aan de gemeente van Korinthe. laat wee hoogstens drie in klanktaal spreken.
1 Korintiërs 14:39. Kortom, broeders en zusters, richt u op het profeteren en verhinder niet dat er in klanktaal gesproken wordt.
In een klanktaal bidden
Ook dit komt voor in de tekst van het Nieuwe Testament: proseuchomai, Strong G4366, glossa. Proseuchomai is een woord dat 87 keer voor komt. De uitdrukking zou je kunnen vertalen met ‘bidden in een klanktaal’.
1 Korintiërs 14:14-17. Wanneer ik namelijk in klanktaal bid, bid ik weliswaar met mijn geest, maar mijn verstand doet niet mee. Dus wat moet ik doen? Ik moet bidden met mijn geest, maar ook met mijn verstand; ik moet zingen met mijn geest, maar ook met mijn verstand. Als u God alleen maar dankzegt met uw geest, hoe zou dan iemand die net als een buitenstaander uw klanktaal niet verstaat, uw woorden met ‘amen’ kunnen bevestigen? Hij begrijpt immers niet wat u zegt. Het is natuurlijk goed dat u God dankzegt, maar op die manier is het niet opbouwend voor de ander.
De gave van klanktaal
Het spreken in tongen en de vertolking van tongen, hoe je het ook noemt, lijken samen op profetie. Ze hebben samen dezelfde bedoeling namelijk iets van God of wat God wil openbaren naar voren brengen.
1 Korintiërs 12:7-10. In iedereen is de Geest zichtbaar aan het werk, ten bate van de gemeente. Aan de een wordt door de Geest het verkondigen van wijsheid geschonken, aan de ander door diezelfde Geest het overdragen van kennis; de een ontvangt van de Geest een groot geloof, de ander de gave om te genezen; 1en weer anderen de kracht om wonderen te verrichten, om te profeteren, om te beoordelen of een profetie van de Geest afkomstig is, om in klanktaal te spreken of om klanktaal uit te leggen.
1 Korintiërs 12:28. God heeft in de gemeente aan allerlei mensen een plaats gegeven: ten eerste aan apostelen, ten tweede aan profeten en ten derde aan leraren. Dan is er het vermogen om wonderen te verrichten, de gave om te genezen en het vermogen om bijstand te verlenen, leiding te geven of in klanktaal te spreken.
1 Korintiërs 13:8. De liefde zal nooit vergaan. Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan.
1 Korintiërs 14:9. Broeders en zusters, welk nut zou ik voor u hebben als ik bij u in klanktaal zou spreken en me niet tegelijkertijd tot u zou richten met een openbaring, met kennis, met een profetie of met onderricht? 7Het is als met een muziekinstrument, bijvoorbeeld een fluit of lier: als er geen verschil tussen de tonen is, hoe kan men dan horen welke melodie er gefloten of getokkeld wordt? 8En als een trompet een onduidelijk signaal geeft, wie maakt zich dan gereed voor de strijd? 9Voor u geldt hetzelfde: hoe moet men u begrijpen als u in onverstaanbare klanken spreekt? Uw woorden verdwijnen in het niets. 10Er zijn ik weet niet hoeveel talen in de wereld, iedereen heeft zijn eigen taal. 11Als ik de taal van iemand die tot mij spreekt niet ken, blijven we vreemdelingen voor elkaar. 12Dit geldt ook voor u: als u zo graag gaven van de Geest bezit, streef er dan naar uit te blinken in gaven die de gemeente opbouwen.
Opmerking:
Vertolking van tongen
In de christelijke wereld is deze gave bekend onder ‘vertolking van tongen’. Je zou het ook het ook kunnen noemen: uitleggen of interpreteren van klanktaal.
Het vertolken van tongen heb ik zelf nog nooit gedaan. Andere, die het wel deden heb ik navraag gedaan. Ze vertelden mij het volgende. Als ze iemand in tongen horen spreken in een samenkomst dan kregen ze een innerlijke drang om te vertalen. Alleen weten ze nog niet wat ze moeten zeggen. Maar op het moment dat ze in geloof hun mond openen komen de woorden vanzelf.
Als je in een samenkomst hardop in tongen gaat spreken, zodat iedereen in de samenkomst er naar luistert, dan moet je dat pas doen als je ook het geloof hebt, dat er een vertaling zal komen. Of van jezelf of van een ander. Dat is het advies dat de apostel Paulus in zijn brief aan de gemeente van Korinthe geeft.
Dit zijn de gegevens over de Griekse woorden, die worden gebruikt in de teksten.
| Woord | Soort Woord | Strong | Opmerkingen: | |
| 1 | διερμηνεύω diermēneuō | Werkwoord | G1329 | Uitleggen, interpreteren Komt zes keer voor. KJV: interpret (4x), by interpretation (1x), expound (1x). |
| 2 | ἑρμηνεία hermēneia | Zelfstandig naamwoord vrouwelijk | G2058 | Uitleg, interpretatie Komt 2 keer voor. KJV: interpretation (2x). |
Er zijn zes teksten in de Bijbel waar het uitleggen, vertolken, interpreteren of vertalen van klanktaal aan de orde komt. Hieronder staan ze.
1 Korintiërs 12:8-10. Aan de een wordt door de Geest het verkondigen van wijsheid geschonken, aan de ander door diezelfde Geest het overdragen van kennis; de een ontvangt van de Geest een groot geloof, de ander de gave om te genezen; en weer anderen de kracht om wonderen te verrichten, om te profeteren, om te beoordelen of een profetie van de Geest afkomstig is, om in klanktaal te spreken of om klanktaal uit te leggen.
Opmerking: er staat een zelfstandig naamwoord het gaat dus om de uitleg van de klanktaal.
1 Korintiërs 12:30. Of kan iedereen genezen? Kan iedereen in klanktaal spreken en kan iedereen die uitleggen?
1 Korintiërs 14:5b. Iemand die profeteert is nuttiger dan iemand die in klanktaal spreekt, tenzij hij uitlegt wat hij zegt, zodat de gemeente er baat bij heeft.
1 Korintiërs 14:13. Daarom moet iemand die in klanktaal spreekt bidden om de gave die te kunnen uitleggen.
1 Korintiërs 14:26-27. Hoe is het dan, broeders? Telkens wanneer u samenkomt, heeft iedereen een psalm, of hij heeft een onderwijzing, of hij heeft een andere taal, of hij heeft een openbaring, of hij heeft een uitleg. Laat alles gebeuren tot opbouw. En als iemand in een andere taal spreekt, laat het dan door twee of hoogstens drie mensen gedaan worden, ieder op zijn beurt, en laat één het uitleggen. [HSV]
En dan zijn er nog twee teksten, die over iets anders gaan dan een uitleg van een klanktaal. Het gaat over wat Mozes en de profeten hebben geschreven en als tweede over een naam met een betekenis, die mogelijk niet alle lezers begrijpen. Hieronder deze teksten.
Dit doet en zegt Jezus tegen de Emmaüsgangers.
Lukas 24: 27. En Hij begon bij Mozes en al de profeten en legde hun uit wat in al de Schriften over Hem geschreven was. [HSV]
Handelingen 9:36. En er was in Joppe een zekere discipelin van wie de naam Tabitha was, wat vertaald Dorkas betekent. [HSV]
Overwegingen
Dat je spreekt in een taal zou je een pleonasme kunnen noemen. Natuurlijk spreek je in een taal. Waarin zou je anders spreken?
Maar hier zijn woorden proberen te vinden voor een verschijnsel waar geen woorden voor waren.
Ook de vertalers van de Bijbel hebben moeite om dit met goede woorden te vertalen. Zeven keer vertaalt de NBG vertaling met spreken in tongen. De SV en de HSV vertalen het steeds weer anders. De NBV vertaalt het vrij consequent met een nieuw verzonnen woord ‘klanktaal’. Het komt 21 keer in de NBV voor in 20 verzen. Alleen Marcus 16:17 vertaalt de NBV met “spreken in onbekende talen“. Door dat nieuwe woord te gebruiken is het Pinksterfenomeen het meest zichtbaar in de NBV vertaling. Handig als je nog eens een studie over spreken in tongen moet geven. Gebruik dan de NBV21 vertaling.
In wat oudere boeken wordt ook wel het woord “glossalalie” gebruikt. Naar het Griekse woord “glossa”. Men noemt spreken in tongen ook wel “geestelijke taal” of “hemelse taal”, de taal van de hemel. Bij het Pinksterfeest bleek het ook een bestaande aardse taal te kunnen zijn, die onbekend was voor degene, die het uitsprak. Dat blijkt in de praktijk meer voor te komen.
De apostel Paulus geeft in zijn eerste brief aan de gemeente van Korinte een omschrijving van spreken in tongen.
1 Korinte 14:2 Iemand die in klanktaal spreekt, spreekt niet tot mensen maar alleen tot God. Niemand kan hem verstaan, want door toedoen van de Geest spreekt hij onbegrijpelijke taal.
Het hoeft niet altijd onbegrijpelijk te zijn. Soms is het een bestaande taal op de aarde. Er kan ook een uitleg komen. Dat is weer een andere geestelijke gave, namelijk “vertolking van tongen”.
Wat is het belang van spreken in tongen?
Het is een gave van God. God geeft deze gave aan de leden van de christelijke gemeente voor het werk in het Koninkrijk van God.
Het belang is te lezen op zes plaatsen in Gods Woord.
Het is het cadeau van God op het Pinksterfeest, zie Handelingen 2:4.
Zou God iets geven wat nutteloos of van weinig waarde is? Natuurlijk niet. Opmerkelijk: allen gingen in voor hen onbekende talen spreken. Dat het op de Pinksterdag niet om een eenmalig spreken in tongen ging is op te merken omdat in de gemeenten waar aan Paulus schreef, tientallen jaren na Pinksteren, het nog steeds belangrijk is. Ook Marcus schrijft jaren na Pinksteren dat spreken in tongen een kenmerk is van de gelovigen.
De apostel Paulus schrijft aan de gemeente van Korinthe, 1 Korintiërs 14:2 “Iemand die in klanktaal spreekt is daar alleen zelf bij gebaat” (NBV). Andere vertalingen geven er meer inhoud aan: “bouwt zichzelf op” (HSV) “sticht zichzelf” (SV en NBG)
Verder in vers 5 schrijft Paulus “Ik zou willen dat u allen in klanktaal kon spreken” (NBV).
De apostel is zelf ook een fervent beoefenaar van het spreken in tongen vers 18 “Ik dank God, dat ik meer dan gij allen in tongen spreek” (NBG) “Ik dank God dat ik meer dan u allen de gave heb in klanktaal te spreken” (NBV).
Opmerkelijk is dat de SV en de HSV spreken van andere en vreemde talen. Alsof het om een gewone taal zou gaan. Dat is helemaal het onderwerp niet in 1 Korintiërs 14. Het lijkt erop dat deze vertalingen het spreken in tongen proberen weg te vertalen.
Het is het eerste wat Paulus doet in de gemeente van Efeze toen bleek dat ze de Heilige Geest nog niet kende.
Handelingen 19:6 “en toen Paulus hun de handen had opgelegd daalde de heilige Geest op hen neer, zodat ze in klanktaal gingen spreken en profeteerden”.
In het evangelie van Marcus in hoofdstuk 16 vers 17 staat spreken in tongen in het rijtje van dingen waar de gelovigen aan te herkennen zullen zijn.
Paulus geeft advies over het gebruik
Die adviezen van Paulus gaan vooral over het gebruik van spreken in tongen in de gemeente.
Gebruik het niet als spreker als een soort van preek in de samenkomst, want niemand begrijpt er anders iets van. Heel praktisch. Tenzij er uitleg is. Maar beperk het dan tot ten hoogst drie mensen (vers 29).
Ga niet spreken in tongen als er buitenstaanders zijn, want die zullen denken dat de gemeenteleden krankzinnig zijn geworden (vers 23).
Profetie heeft trouwens voorrang, want dat is meer tot opbouw van de gemeente. Dat zijn voor de mensen begrijpelijke woorden en ze komen ook nog eens van de HEER. Als het spreken in tongen ook wordt uitgelegd dan heeft het dezelfde waarde.
Andere bronnen
Herman Boon geeft het volgende rijtje wat je aan spreken in tongen hebt:
Het bouwt je geloof op.
Het geeft nieuwe energie.
Het geeft kracht om te getuigen.
Het verfrist (een geestelijke douche).
Geeft nieuwe moed.
Machtig wapen in de geestelijke strijd.
Je kunt zo leiding ontvangen.
Je kan de Heer meer prijzen en aanbidden.
Voorbede doen voor andere mensen Romeinen 8: 26 en 27. De Geest pleit voor ons met woordloze zuchten.
Aandacht trekken van buitenstaanders, zie Handelingen 2.
Het kruisigt je vlees.
Hoe kan je het spreken in tongen ontvangen?
Kenmerkend van spreken in tongen is dat het spreken is wat buiten je verstand om gaat. Je laat je tong bewegen zoals je het gevoel hebt dat de Heilige Geest dat van je vraagt. Een beetje zoals bij jazz de muzikant speelt aan de hand van zijn intuïtie.
Spreken in tongen gaat niet buiten je wil om. Je kan Gods nabijheid zoeken om te gaan spreken in tongen. Als je spreekt in tongen kun je ook besluiten om ermee op te houden. Je kan het luid doen of zachtjes voor jezelf.
We hebben hier te maken met een familie aan verschijnselen. Net zoals de Heere God een variëteit aan een bepaalde plantenfamilie heeft geschapen zo is het ook met deze gave. Je kan spreken of zingen, stamelen of roepen, kan complex of simpel klinken, om maar wat te noemen. IK heb ook wel gehoord van mensen, die ongemerkt in een taal spraken, die ze niet konden kennen, bijvoorbeeld Hebreeuws. Zo was het ook op de Pinksterdag. Buitenlanders hoorden de Jezus volgelingen in hun eigen taal spreken.
Hoe kan je het spreken in tongen ontvangen?
Om te spreken in tongen is overgave is belangrijk. Het niet erg vinden om dwaas voor jezelf en anderen te zijn.
Het is moeilijk om te ontvangen voor mensen, die gewend zijn vooral met hun verstand te geloven en minder met hun hart. Of voor hen, die graag controle willen houden.
Hoe kan je deze gave ontvangen? Onder handoplegging van een gelovige broeder of zuster. Eerst de doop in de Geest. Dan: laat je tong maar eens bewegen afgestemd op Gods Geest.
De gaven van de Geest mag je oefenen. Het mooie van de gave van spreken in tongen is, dat je jezelf en anderen er geen kwaad mee kan doen. Mits je natuurlijk de Geest van God binnen laat komen en geen geest, die niet van God is.
Een tong losmaak wonder
Er is een soort van glijdende schaal in. In Markus 7 is beschreven hoe Jezus de tong van iemand aanraakt waardoor belemmeringen los gaan en de man kan spreken. Er staat bij ‘normaal spreken’
Marcus 7:31-35. Hij vertrok weer uit de omgeving van Tyrus en ging via Sidon naar het Meer van Galilea, dwars door het gebied van Dekapolis. Daar werd iemand bij hem gebracht die doof was en gebrekkig sprak, en men smeekte hem om deze man de hand op te leggen. Hij nam de man apart, weg van de menigte, stak zijn vingers in diens oren en raakte met speeksel zijn tong aan. Hij sloeg zijn blik op naar de hemel, zuchtte diep en zei tegen hem: ‘Effata!’, wat betekent: ‘Ga open!’ Meteen gingen zijn oren open, zijn tong kwam los en hij kon normaal spreken.
Als we leren spreken in tongen, dan komt onze tong los en kunnen we in klanktaal spreken. Een nieuwe dimensie van spreken.
Spreken in tongen ook in de tijd van het Oude Testament?
Is spreken in tongen alleen terug te vinden in de gemeente van Jezus Christus in het Nieuwe Testament ? Nee. De apostel Petrus verwijst op de Pinksterdag naar een profetie van de profeet Joel waar over de “geest uitgieten” en over “profeteren” wordt gesproken. Het spreken in tongen lijkt hier het zichtbare teken van de geest uitgieten. Wat Petrus zelf doet lijkt meer op profeteren.
Tegenwerking
Het rijk van de duisternis haat alle bovennatuurlijk gaven. Het zijn namelijk de wapenen van de christenen in de geestelijke strijd. Dat geldt ook voor het spreken in tongen. Er zijn verschillende trucjes van het rijk van de duisternis om je tegen te houden:
De gedachte: je doet het zelf.
Of: het wordt toch niets.
Of: doe niet zo raar.
Of: je hebt er toch niets aan.
De teleurstelling van een vorige keer, dat het niet lukte.
De leugen dat de Bijbel er niet positief over is.
De leugen dat het alleen bedoeld was voor de begin tijd van de kerk.
Tegenstanders van spreken in tongen hebben soms de volgende methode. Ze citeren overtrokken uitspraken waarvan ze beweren dat voorstanders van spreken in tongen die gebruiken. Om ze vervolgens te proberen te ontkrachten. De teksten uit het Woord van God, hierboven, geven geen mogelijkheid voor onduidelijkheid.
Wat bovendien aan de orde is, is dat de praktijk spoort met het woord van God. Het spreken in tongen bouwt je op. Dat merk je. En maakt het gebed ook krachtiger. Dat merk je ook.
Soms komt het voor dat als mensen spreken in tongen dat het een bestaande taal blijkt te zijn. Heel opmerkelijk. Dat gebeurde ook op die bijzondere Pinksterdag. Wel helemaal een teken dat deze gave nog steeds functioneert.
In het rijk van de duisternis kom je een vergelijkbaar verschijnsel als spreken in tongen tegen. Men brengt zichzelf in trance en extase om zo in contact te komen met de duistere wereld zodat men daar woorden of macht ontvangt om die te gebruiken in de zichtbare wereld.
Overig
In het pastoraat is het niet verstandig om te spreken in tongen als hulpvragers er niet mee bekend zijn. Tijdens onze pastorale hulp spreken we niet hardop in tongen waar de hulpvragers bij zijn.
Opdracht:
Kun je al in tongen spreken?
Ja? Doe het dan ook regelmatig. Nee? nNeem deze studie door en vraag om handoplegging om in tongen te kunnen spreken.
In ieder geval: Streef naar beter.
Ben je al actief in Gods Koninkrijk? Nee? Ga dat dan wel doen. De gaven en dat geldt ook voor het spreken in tongen is bedoeld om te gebruiken in Gods Koninkrijk.