Er zijn christenen die, vol van de Heilige Geest, een innerlijke drang hebben om zich bijzonder met hun stem te uiten. Ze kunnen het wel tegenhouden, maar ze kunnen ook hun gang laten gaan en ervan genieten.

Het verschijnsel is vooral bekend van dat bijzondere  Pinksterfeest na de opstanding van Jezus, dat we nog ieder jaar vieren.

Bij de christelijke gemeenten, die daarna ontstonden, ging men in tongen spreken nadat ze gingen geloven in Jezus en werden gedoopt. Men zag het spreken in tongen als een teken van de doop in de Heilige Geest.

In latere eeuwen bleef het bij veel christelijke gemeenten voorkomen. Heden ten dage is het spreken in tongen nog steeds algemeen in enkele christelijke kerken en bij mensen individueel van welke kerk en gemeente zij ook lid zijn.

Het was trouwens ook al een verschijnsel dat in oude tijden voorkwam. In het Oude Testament van de Bijbel lijkt men er ook over te schrijven.

Voor iemand, die regelmatig spreekt in tongen of zich in een klanktaal uit, of hoe je dat ook wil noemen, heeft het een rustgevend en opbouwend effect. Door spreken in tongen neemt het vol zijn van de Geest toe.

En daardoor heeft het ook gevolgen voor andere mensen. Immers een mens vol van de Geest heeft een heilbrengend effect op de omgeving.

Wil je weten weten over wat er in de Bijbel over staat en wat anderen er over zeggen? Lees dan deze studie zie link.