Zo’n 4000 jaar geleden heeft God het toenmalige volk Israël een aanbod gedaan. Daar is toen het volk op ingegaan. Het volk en God sloten toen een verbond.

Wij, als mensen van andere volken, kunnen in dat verbond meegaan. Net zoals in die oude tijden de buitenlanders, die bij het volk Israël woonden, dat deden.

Bij het aanbod van het verbond hoorde ook een hele berg uitleg. Uitleg over het LEVEN. Daar mogen wij van meegenieten. De lessen en de studies van deze pagina’s gaan daar over namelijk:

– over het ontstaan van de wereld en de toekomst
– over de kalender die God voor het volk Israël hanteerde
– over de hemel en het dodenrijk
– over engelen en demonen
– over de mens. Hoe zit hij/zij globaal in elkaar.
– over de verbonden die God met de mensen aanging en gaat
– over huwelijk
– over seksualiteit
– over kinderen
– over gezinnen en families
– over volk Israël en de andere volken
– over hoe te vormen en te onderwijzen
– over rustdagen en feesten
– over leven en dood
– over duisternis en kwaad
– over zonden en vloeken
– over de hemelse rechtbank
– over reinigen en heiligen
– over offeren en geven
– over geloften en over vasten

Hier een kleine inleiding op al die onderwerpen, die verband houden met het eerste grote aanbod van God aan de mensen. Je zou het het Oude Verbond kunnen noemen dat opgeschreven is in het Oude Testament.

Veel van Gods aanbod van deze oude tijden zijn in de kerk in de vergetelheid geraakt. Dat is al aan het begin, van de kerk van de gelovigen uit de volken, gebeurt.

Er was in die tijd een stroming in de kerk, die moeite had met het Oude Testament. Een radicale voorvechter daarvan was ene Marcion. Hij leefde van 85 tot 160 na Christus.

De kerk nam afstand van de leer van deze man, maar als reactie ging men toch een deel van het Oude Testament niet meer serieus nemen.

Uit die tijd dateert de splitsing van Gods geboden in morele, burgerlijke en ceremoniële wetten. De morele zijn nog wel geldig, maar de burgerlijke en ceremoniële hoef je niet meer serieus te nemen. Zegt men.

De splitsing in verschillende soorten geboden lijkt een poging van de kerk om in ieder geval nog een deel te redden. Een ongelukkige manier van werken.

Wel goed om later weer terug te keren naar de ware leer. Dat is in al die eeuwen niet of nauwelijks gebeurd. Zullen we dat dan maar alsnog gaan doen?

Vooral omdat niet serieus nemen van stukken van de Bijbel één van de grote oorzaken, zo niet de grootste oorzaak is van de problemen van de kerk.

Als je er meer over die onterechte splitsing wilt weten lees dan het artikel van dr. M.J.Paul over dit onderwerp in Theologia Reformata nummer 49 (zie internet) of zijn excurs nummer 9 in het tweede deel van de Studiebijbel. De analyse is o.a. van de geschiedkundige Locht, die daar in zijn boek over de sabbat van bladzijde 171 tot en met 175 over schrift.

Het is goed om die oude geboden wel serieus te nemen. Ze geven namelijk wijsheid, inzicht en kennis van de grondgedachten van het leven en van de Schepper. Wat de Schepper toen goed vond voor de mensen.

Een mooi voorbeeld zijn de geboden voor de veiligheid in huis. Het idee daarvan is in de Nederlandse wetten terecht gekomen, maar wij hebben ze veel verder uitgewerkt. Lijkt me prima.

De geboden voor dienst in de tempel zijn niet meer uit te voeren omdat er geen tempel meer is. Mocht er weer een tempel komen dan gaat men weer offeren, maar waarschijnlijk niet meer met dieren, want dat is niet meer van deze tijd. Dat hoorde ik van de mensen, die in Jeruzalem de derde tempel voorbereiden.

Dit zijn twee voorbeelden hoe in wijsheid met die oude geboden van Gods omgegaan kan worden.

Op de komende pagina’s zal bij ieder onderwerp aan de orde komen wat ze betekenen voor onze tijd.

Het eerste onderwerp is trouwens een korte uitleg over de Hebreeuwse taal. Een taal, waardoor het goede nieuws tot de mensen is gekomen.