Voor veel jongeren is het zo dat je een relatie hebt met iemand van het andere geslacht, totdat je wordt gedumpt. Je gaat een langduriger relatie aan totdat het niet meer fijn gaat of één van de partners vind iemand anders aantrekkelijker.

Later, als er kinderen komen zet zich dat door. Als een vrouw drie kinderen heeft, dan zijn ze misschien wel van drie verschillende mannen. En ze woont wellicht samen met een vierde man met ook kinderen van die man uit verschillende relaties.

Het spreekt voor zich dat de families van al die wisselende partners flink de kluts kwijt raken. Men gaat weinig verbinding aan met de ‘nieuwe vrouwen’ of de ‘ nieuwe mannen’ van hun broers, zussen of hun kinderen.

Trouwens er is weinig nieuw aan die ‘nieuwe vrouw’ of die ‘nieuwe man’. Het was eerst de vrouw of de man van iemand anders.

Ik hoorde pas een meisje, die een christelijke vriend kreeg. Hij wilde wel levenslang haar trouw blijven. Dat was nieuwe voor haar. Daar moest ze over nadenken. Wilde ze dat wel?

Je kunt je twee vragen stellen. Worden mensen nu gelukkiger van een ‘vrij’ man/vrouw leven of van een leven in een stabiele langdurige relatie.

De tweede vraag. Wat is goed voor de maatschappij? Nou dat lijkt me wel duidelijk. Na verbreking van de relatie moet de maatschappij dikwijls zorgen voor huisvesting, Kinderen raken van slag en hebben hulp nodig. De achtergebleven man of vrouw heeft het moeilijk. Op termijn raken een deel van de mannen, zij meestal, helemaal een goede koers in het hun leven kwijt. Met alle maatschappelijke ellende tot gevolg.

Het plan van God is, dat een man en een vrouw zich met elkaar verbinden om zo een twee-eenheid te zijn. Niet meer dat je alleen door het leven gaat, maar dat je samen door het leven gaat. En dat in goede dagen, maar ook in dagen dat het moeilijk is. In dagen dat je het bijzonder met elkaar kunt vinden, maar ook in dagen dat je het moeilijk hebt met elkaar.

Het samenleven van een man en een vrouw op die manier is tegelijkertijd ook het beeld van de relatie van God met de mensen. Ook als een twee-eenheid. In goede en in slechte dagen. In tijden dat we elkaar begrijpen en in tijden dat we het moeilijk hebben met elkaar.

Het was en is ook het idee van God dat in die relatie tussen een man en een vrouw ook kinderen geboren zouden worden. Zwangerschap, bevalling, kinderen groot brengen is een enorm project. Dat is zwaar voor één persoon. Voor een twee-eenheid is dat beter te doen.

Het samenleven als twee verschillende mensen in nauwe verbondenheid zorgt voor iets wat de Bijbel een geheimenis noemt. Hoe mooier de relatie des te meer geeft die relatie een extra dimensie. Meer kracht, meer vreugde, meer voorspoed, meer ontwikkeling van talenten.